Rękawice spawalnicze ze wzmocnieniem

Norma EN 12477:2005 Rękawice spawalnicze zapewniające ochronę podczas spawanie ręcznego
Norma ta dotyczy rękawic ochronnych przeznaczonych do użytku podczas spawania ręcznego, cięcia i procesów towarzyszących.
Rękawice spawalnicze są zaliczane do kategorii II środków ochrony indywidualnej i chronią dłoń oraz przeguby pracownika podczas spawania. Norma stanowi połączenie kryteriów i testów rękawic, zawartych w normach EN 420,  EN 388 oraz EN 407 . Zgodnie z EN 388, rękawica spawalnicza musi chronić użytkownika przed czynnikami mechanicznymi, takimi jak np. obtarcia, przecięcia oraz przekłucia. W świetle normy EN 407, rękawice spawalnicze muszę przede wszystkim zapewniać ochronę:

• Rąk i nadgarstków przed drobnymi rozpryskami ciekłego metalu
• Przed oparzeniem w wyniku krótkotrwałego kontaktu z rozgrzaną powierzchnią lub płomieniem
• Przed ciepłem konwekcyjnym oraz promieniowaniem UV pochodzącym od łuku

Norma bardzo jasno wprowadza podział rękawic spawalniczych ze względu na własności ochronne i ich sprawność manualną co motywuje co znacznie ułatwia prawidłowy dobór rękawic do odpowiedniej metody spawania i występujących zagrożeń.
Według nowej normy rękawice spawalnicze dzielimy na dwa jednoznaczne typy:

Rękawice spawalnicze Typu A (MIG/MAG i MMA) – spełniają wyższe wymogi dotyczące ochrony termicznej i mechanicznej ale kosztem ich sprawności manualnej. Przeznaczone do wszystkich pozostałych procesów spawania a w szczególności spawania metodą MIG/MAG i MMA.
Rękawice spawalnicze Typu B (TIG) – ten typ rękawic przeznaczony jest do prac wymagających dużej zręczności podczas spawania np. spawanie metodą TIG. Wymagania dotyczące ochrony dla tych rękawic są spełnione na niższym poziomie.

Niektóre modele rękawic są sklasyfikowane jako Typ A/B. Oznacza to, iż spełniają one wymagania dla obu podanych wyżej typów.

Poniżej tabela klasyfikująca najniższe wymagania dla rękawic spawalniczych:

B - wymagana jest dobra chwytność,                          A - dla innych metod spawalniczych

Odporności na:	Test według norm CE	Minimalne wymagane w teście
		EN12477-A	EN12477-B
Ścieranie	EN388	2	1
Przecięcie	EN388	1	1
Rozdarcie	EN388	2	1
Przebicie	EN388	2	1
Palność	EN407	3	2
Rezystancję cieplną	EN407	1	1
Ciepło konwekcyjne	EN407	2	0
Małe odpryski stopionego metalu	EN407	3	2
Manualność / Zręczność	EN420	1	4

Norma EN 388:2016  Rękawice zapewniające ochronę przed zagrożeniami mechanicznymi
Ta norma odnosi się do wszelkiego rodzaju rękawic zapewniających ochronę przed zagrożeniami
fizycznymi i mechanicznymi związanymi z otarciami, przecięciami, przekłucie,rozdarciami i uderzeniami.
Definicja i wymagania
Ochrona przed zagrożeniami mechanicznymi jest oznaczana piktogramem oraz 5 lub 6
poziomami wydajności, z których każdy oznacza wynik testu na odporność na określony rodzaj
zagrożenia. Litera na piątym miejscu odpowiada poziomowi odporności na przecięcia według
normy ISO. Litera „P” na szóstym miejscu umieszczana jest w przypadku rękawic z certyfikatem
potwierdzającym odporność na uderzenia.



Piktogramowi „zagrożenia mechaniczne” towarzyszy 6 oznaczeń poziomu wydajności (a–f).
a. Odporność na ścieranie
Wartość ustalona na podstawie liczby cykli niezbędnych do przetarcia testowanej rękawicy.
b. Odporność na przecięcie
Wartość ustalona na podstawie liczby cykli niezbędnych do przecięcia próbki poprzez wykonywanie ruchów ze stałą szybkością.
c. Odporność na rozdarcie
Wartość ustalona na podstawie siły niezbędnej do rozdarcia próbki.
d. Odporność na przekłucie
Wartość ustalona na podstawie siły niezbędnej do przebicia próbki ostrzem o standaryzowanej wielkości.
e. Odporność na przecięcie wg normy ISO
Wartość ustalona na podstawie siły niezbędnej do przecięcia próbki przy użyciu specjalnego urządzenia testującego (tomodynamometru) w określonych warunkach.
f. Ochrona przed uderzeniami wg normy EN
Wartość ustalona na podstawie zmierzonej energii i siły przenoszonej przy upuszczeniu na próbkę obciążenia.
 

Poziom ochrony	1	2	3	4	5
Odporność na ścieranie ( w cyklach )	100	500	2000	8000
Odporność na przecięcie ( współczynnik)	1,2	2,5	5	10	20
Odporność na rozdarcie ( w niutonach )	10	25	50	75
Odporność na przekłucie ( w niutonach )	20	60	100	150

 

Poziom ochrony	A	B	C	D	E	F
Odporność na przecięcie EN ISO 13977 (N)	2	5	10	15	22	30

 

Poziom ochrony	P
Ochrona przed uderzeniem EN 13594:2015	Pozytywny wynik ( Poziom 1 < 9 KN )